- жауырыншы
- зат.Жауырынға қарап бал ашатын балгер.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
шілдірек — (Орал, Жән.) әлжуаз, ілмиген, ыңыршағы айналып тұрған. Дәупірім шығар десе, кәдімгідей жәй пенде Тайсойғандағы жауырыншы Өтеғали құсаған ш і л д і р е к сары екен (Б. Аманшин, «Жұлдыз», 1987, №3, 20) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ел — қайда көшеді. зоол. Әдетте «ханқызы» деп аталатын қоңыз ел ішінде осылай да аталады. Қызғылт келген, жеті нүктелі кішкене «ханқызы» немесе «е л қ а й д а к ө ш е д і» деп аталатын қоңыздардың тіршілігі қызық (Т. Сұлтанқұлов, Хайуанаттар., 37). Ел … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жадашы — зат. сөйл. Жадылаушы. Қазақы ортада абыздың функциясына ұқсас міндеттерді бақсы, жырау, жауырыншы, ж а д а ш ы атқара беретін болған (Қаз. этнография., 1, 38) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі